Leuk! Door adviesorganisatie Cubiss werd ik gevraagd om voor hun Durf! uitgave mijn blik op wearables te geven. De volledige tekst is hieronder te lezen:
Wearables: Obsessie voor overvloed aan data of de toekomst van informatie?
Dragers van de Google Glass worden nog wel eens uitgemaakt voor ‘Glassholes’ en geweigerd in bepaalde horecagelegenheden. Sporters die elke stap nauwlettend in de gaten houden met de bewegingstracker Nike Fuelband worden soms gezien als data obsessief. En de Oculus Rift, een oversized skibril met een ingebouwd display die reageert op de bewegingen van je hoofd, schept eerder een beeld hoe lomp hedendaagse technologie eruit kan zien. Ligt de toekomst wel in draagbare wearables?
Om deze innovatie in een perspectief te plaatsen is het duiden van de herkomst een interessante achtergrond. In de loop der jaren zien we twee ontwikkelingen: Technologie wordt goedkoper én kleiner. Ook wel omschreven als de Wet van Moore. Een ontwikkeling die ervoor zorgt dat je feitelijk alle objecten om ons heen kan voorzien van een chip.
En dan wordt het interessant! Ineens is sensory input niet alleen toebedeeld aan aanslagen op een toetsenbord, maar is de een draai van je hoofd, een beweging van je arm of zelfs inspanning van het brein. En dat biedt veel potentie voor de manier waarop we informatie ervaren. Ineens wordt de fysieke ruimte om ons heen voorzien van digitale lagen informatie, waarbij wearables de brug vormen tussen de fysieke en de digitale wereld.
Naast Google Glass, de Nike Fuelband en de Ocolus Rift is ook de Myo, een polsband die de spiertrekkingen hand en arm meet, een krachtig voorbeeld van een wearable die de toekomst van informatie kan veranderen. Zonder enige aanraking van een fysieke oppervlakte biedt dit draagbare stukje techniek je de mogelijkheid om door slides te bladeren, informatie te bekijken en zelfs een robot te besturen.
Nog een voorbeeld? Voor het Centraal Museum in Utrecht ontwikkelden we Breinreis, een interactieve installatie waarin de bezoeker meer leert over de kunstwerken die eerder zijn bekeken. De sensoren meten de hersenactiviteit uit en geven op basis van het inspanningsniveau de realiteit weer. Bij verslapping wordt de bezoeker meegesleurd in het surrealisme.
Hoe sullig wearables er nu soms nog uit zien, de toekomst van informatie ligt zeker ook in deze draagbare technologie!
Geef een reactie