Sinds kort geniet ik meer van gap time, probeer ik minder snel m’n telefoon erbij te pakken en ben ik selectiever in het gebruik van m’n laptop. Allemaal dankzij een post met een talk die m’n ogen heeft doen openen over de verslaafdheid van de mensheid aan technologie.
Wat is er allemaal aan de hand?
Ik geloof dat we langzamerhand onszelf aan het aanleren zijn om altijd en overal bereikbaar te zijn. Niet alleen iets dat helemaal niet nodig is, maar ook iets dat effect heeft op de kwaliteit van het leven.
Daarnaast leren we ons aan om op nutteloze momenten lekker de telefoon erbij te pakken en eindeloos Facebook, Twitter of RSS feeds door te scrollen. Dit gedrag, wat in deze post op Medium, One Month With No Phone, ook wel Mindless Phone Usage wordt genoemd. Iets dat kennelijk ook nog eens slecht is voor je brein en de manier waarop je met aandacht om gaat. Het gedrag heeft zelfs al zijn eigen Tumblr blog: We never look up.
Joe Kraus legt het in de volgende talk over “Slowtech” goed uit:
Wat ik persoonlijk met deze informatie ga doen
Er zijn wat Joe betreft twee simpele dingen die je kan doen en waar ik me aan ga proberen te houden:
- Meer stilstaan bij gap time. Niet in loze momenten uit reflex de telefoon erbij pakken.
- Op zondag geen laptop of telefoon. Op 2 uurtjes in de avond na.
- Minimaal een uur voor het slapen geen schermen meer.
Eens kijken of dat gaat lukken en wat dat doet 🙂